Verslag Stedum Stedum
Vrijdagmorgen 31 augustus, 6.30 in de haven
Na dagen aftellen en gissen hoe het weer zou zijn staan we vrijdagmorgen stipt op tijd klaar in de haven, nog even een groepsfoto voor het vertrek. De met Make a Wish vlaggen en ballonnen uitgedoste caravan is een mooie achtergrond. Enkele Stedumers zijn ook vroeg opgestaan en zwaaien ons uit. Even later zouden ze zich al zorgen maken. Terwijl wij voor de buien uit fietsen, gaat het waaien en regenen in Stedum. In Blijham is de eerste stop, bij de familie Nienhuis staat de koffie klaar, al na 40 km van de fiets af, komt dat wel goed vandaag? De planning is 235 km, dus er moet nog wel wat gebeuren. Rustig aan is het devies, en met een gangetje van 28 km gaan we de grens over. Dankzij de bezemwagen met oranje knipperlicht accepteren de Duitsers ons op de weg en gaan in de regel netjes om ons heen. Een enkele vrachtwagen is weleens ongeduldig, maar over het algemeen wordt ons de ruimte gelaten. Op naar de macaronistop op 120 km. Midden in een dorpje staan Janet en Coby klaar op de parkeerplaats van een logopediepraktijk. Terwijl Fokke zegt dat we nette fietsers zijn en alleen een hapje eten, komt Nico uit de bosjes, en wat moet je dan? Coby probeert te sussen, en Nico is zich van geen kwaad bewust. Nanne heeft zijn eerste massageklant, fietsen doe je ten slotte met de benen, dus kun je met een pauze best even de handen uit de mouwen steken. Toch maar weer snel op de fiets, voordat we te grote problemen krijgen.
Deze stop doet ons goed, en vol goede moed gaan we verder. Het weer houdt zich prima, en gezellig kletsend fietsen we door. Toch is het met de noordenwind niet altijd 100% in de rug, en dan weten we ook weer dat er voor zo’n tocht wel getraind moet worden. We zien veel nat wegdek, en eventjes regenen wij ook nat, maar dat is weer snel vergeten als we tegen 5 uur aankomen in Drakenburg. Een gastvrij pension, prima bedden, een goede maaltijd en lekker bier. Nanne start de massagepraktijk op, en dan wandelen we nog naar de camping, waar Ylva nog even de borst krijgt en de heren bier met nootjes. We horen dat de F1 fietsers, die 330 km in een dag doen, om 8 uur in stedum aangekomen zijn. De laatste twee uur in de regen, we benijden ze niet. Op tijd naar bed, want om 7 uur staat er een uitgebreid ontbijt klaar. Fokko maakt zich al zorgen over zijn volgende overnachtingsadres, hij heeft angstdromen van struise Duitse vrouwen, en niet ten onrechte blijkt later.
Om half 8 weer fris op de fiets, voor een tripje van 95 km. Bij de bakker in Sulingen doen we ons tegoed aan koffie met gebak, en er zullen nog vele volgen. Siebrand, Helma en Nathan houden ons weer gezelschap.
Tegen 12 uur staat boven op een heuvel de bekende blauw uitgedoste caravan. Jan Krottje, Jan Afman, Menko Slager en Jan Jur Timmer zijn ons dan al tegemoet gefietst. Met de auto van Klimaatgroep Holland gaan we op pad richting Stedum, een mooie karavaan, Georg met ligfiets voorop. Onder passende muziek (dat Stemer bloud bedrugt zich nait) rijden we Stedum binnen, waar de mensen zich al hebben verzameld bij biertent en worstkraam. Welkom, en Fokko gaat mee met Hannelore, we vinden onze gastgezinnen gauw. Lekker douchen, en dan aan de Lustige Spiele. Ons Nederlands team doet het prima, en we doen leuke ideeën op voor Koninginnedag. Met touwtrekken moeten de mannen opgeven, de dames daarentegen houden de eer hoog. Volgend onderdeel is een wandeling. Begeleid door ziekenauto en brandweerwagen gaan we 7 km wandelen, daar knappen de benen weer van op. Later blijkt het een wedstrijd te zijn, o.l.v. Hannelore, en Fokko wint hoe kan het anders de 2e prijs. Iedereen krijgt een Urkunde, want het was wel een prestatie. Gelukkig staat er weer veel taart klaar, gebakken door de dames van het dorp. Dan is het alweer etenstijd, en daarna is er een Duits muziekoptreden, waar we iets te luid meezingen. Dan nog dansen, en zo is het gauw 2 uur (of later). De integratie verloopt prima, Jan Krottje houdt een mooi verhaal, en ons volkslied zingen we mooi, waarschijnlijk omdat we dat niet geoefend hebben.
Op zondag is het opstaan moeilijk. Op een zonnige binnenplaats van de boerderij van de familie Peyers hebben we een prima ontbijt. Tegen 11 uur stapt Georg in de ligfiets, en zet koers richting Nederland. De anderen gaan ook geleidelijk aan richting Nederland. Gek om te ervaren dat je met de auto ook best lang onderweg bent (3,5 uur rijden). In 2014 (eind juni?) rekenen we op een tegenbezoek, volgend jaar weer een tweedaagse met Oet Steem!
Een speciaal woord van dank aan Janet en Coby van de catering, Nanne voor de massage en Fokke/Siebrand als bezemwagen. Ook de chauffeurs van de terugreis en de uitleners van de bussen, hartelijk dank!
Verslag Grunnen's Alternatief 24 juni 2012
(Oldambt, Veenkoloniën, Westerwolde)
Soms doe je iets wat iedereen en de buienradar je afraadt. Maar als gastfietser uit Enschedé een boete voor zijn racefiets in de trein heeft geriskeerd en ook nog 6 euro voor het vervoer over heeft, moeten we ons als WOS’ers niet laten kennen. Bovendien deed onze voorzitter Bert ons uitgeleide in Scheemda (hij was verstandig), en dan krabbel je niet terug. Ons potentieel lid Jan van D, en de leden Arend L, Peter en Lies vertrokken dus vol goede moed met Niels om 9 uur uit Scheemda. Voor de terugreis wachtten warme douches, geen drukte en een hamburger, en dat maakte ons sterk genoeg vele tegenslagen te overwinnen.
Allereerst natuurlijk het weer, continu regen, maar gelukkig niet al te hard. Arend had zijn duikerspak mee moeten nemen, maar met regenpak bleef hij in eerste instantie ook goed droog. Om het wat zwaarder te maken had hij een rugzak omgedaan. We raakten bij Westerlee op weg naar Pekel al de weg kwijt, maar wisten de route weer op te pikken, weliswaar via een fietspad met gegarandeerd een lekke band. Jan van D was vaardig met vervangen, maar twijfelde op dit punt toch een beetje aan zichzelf. Onder een viaduct waar we in ieder geval droog bleven, wiel en band om beurten in het Pekelder Diep gedompeld, en uiteindelijk het vertrouwen herwonnen. De band was en bleef niet lek. Inmiddels zaten we weer op de route, bordjes overal, maar soms net niet waar je ze verwachtte. Rood of geel, op ooghoogte of juist niet, dus dat was opletten geblazen. Na iets meer dan 50 km de stop, in een sjieke gelegenheid, de Urnenhoeve in Wedderbergen, waar de kachel aan was en men ons heel gastvrij ontving. Het water stond ons in de schoenen, maar niet getreurd, de stempelkaart was nog droog. Al zittend op een vuilniszak, en gebruikmakend van de blowers in de WC, met koffie en appelgebak goed bijgekomen. Het tweede deel verliep goed, al bleken regenpak en rugzak niet optimaal voor de performance. Uiteindelijk wilden Niels en Jan de laatste km’s nog even de conditie testen. Dat ging mooi rond de 30 en zo zijn we weer warmgedraaid in Scheemda aangekomen. De hamburger was prima, de douches ook, dus na 110 natte km’s weer zeer voldaan huiswaarts gekeerd. De route was mooi, hij kan op de kalender vinden wij. Hebben we deze barre verkenning toch niet voor niets gedaan.
Verslag Limburgs mooiste MTB van Jur Raatjes.
Omdat ik ga emigreren naar St Eustatius had ik op het moment van de Limburgs Mooiste mijn racefiets al verkocht. Ik had me ingeschreven voor de 250 km zwaar maar omgezet naar de 110 km MTB.
Om een uur of half negen gestart, met vele anderen, waardoor er op de zgn single tracks er af en toe een behoorlijke opstopping ontstond.
Ondanks de 110 km heb ik het als flink zwaar ervaren en niet te vergelijken met de racefiets. Om een idee te krijgen kun je op you tube een indruk krijgen.
Ga naar www.youtube.nl mtb limburgs mooiste 2012 deel 19 vanaf 8.00 minuut, deel 18 vanaf 5.30 minuut en deel 10.
Met stijgingspercentages van 29 % en klimmetjes van meer dan 6 km heb ik behoorlijk afgezien.
Er was geen gedeelte vlak en even bijkomen in een groepje is er al helemaal niet bij.
Ondanks deze inspanning een prima dag gehad en blij dat het heerlijk weer was.
Limburgs Mooiste, 02 juni 2012.
Een elftal Wos'ers, verdeeld over 2 equipes, heeft afgelopen zaterdag succesvol deelgenomen
aan Limburgs Mooiste. Een bungalowpark in Gulpen, op zo'n 15 kilometer van start/finish terrein Avantis, was onze thuisbasis dit weekend. Voor de voorzitter en de familie Laning was dit een eerste kennismaking met het fietsen in de heuvels. Hun verslag is elders op de site te lezen.
Zo rond half 2 vertrokken Jan A., Martin, Arend, Aldert, Buurman en Jan K. met 2 auto's richting het zuiden, gevolgd door Jan Jur en Lukas in de loop van de middag. Toen rond half 9 de club compleet was konden we aanschuiven voor een overheerlijke pastamaaltijd bereid door Jan K.
Nogmaals complimenten voor z'n kookkunsten, hij heeft verborgen talenten!!! Na het eten, onder het
genot van wat (alcoholische) versnaperingen, nog even uitbuiken en daarna het materiaal in
gereedheid brengen voor de volgende morgen. Even na twaalven lag iedereen onder de wol.
Gaandeweg de nacht bleek er toch nog iemand behoorlijk te snurken, wie dat was laten we maar even in het midden.
Voor Jan Jur en Jan K. was het zeker een kort nachtje want om kwart over 5 zaten ze al op hun
fiets om om 6 uur te kunnen starten voor de 250 kilometer. De overige leden vertrokken rond 8
uur naar de startplaats om te beginnen aan de 160 kilometer. De weersomstandigheden waren prima
dit jaar, een graad of 18 met af en toe een heerlijk zonnetje. Alle WOS'ers hebben genoten van een goed georganiseerde tocht in een prachtige omgeving. De verzorging bij de controle/serviceposten was uitstekend voor elkaar, al was er in Gulpen wel wat filevorming. Ook zorgden tal van verkeersregelaars er voor dat je bijna overal een vrije doortocht had. De beklimmingen waren allemaal (goed) te doen, het is in Limburg toch wat glooiender dan dat het in Tecklenburg was.
Met de eindstreep in zicht bedachten Martin en Jan A. dat het aardig zou zijn om met z'n allen
te finishen. Dit werd alleen niet door iedereen goed begrepen zodat er na afloop meteen weer de nodige gespreksstof was. Maar ja, met een lekker koud biertje aan de finish in het vooruitzicht moet je wel eens prioriteiten stellen.
Terug in Gulpen lekker douchen en daarna even een biertje pakken en/of lekker voetballen kijken op de bank voor de tv. Dat een dergelijke tocht toch wel de nodige inspanning vergt bleek wel want erg laat is het die avond niet meer geworden. Zondagmorgen in de stromende regen de auto's weer ingepakt en rond 11 uur huiswaarts gegaan waar we halverwege de middag weer arriveerden.
Limburgs Mooiste is echt een aanrader voor een ieder die er dit jaar niet bij was, volgend jaar op zaterdag 25 mei, noteer dit alvast in je agenda.
Limburgs Mooiste 2e equipe 2 juni 2012
Eindelijk was het zo ver. De tocht die als ultieme doel stond voor de voorzitter van WOS om te rijden...Limburgs Mooiste. Na aankomst in Limburg op de vrijdagavond met uitzicht op de de heuvels van Gulpen kreeg ik toch wel een beetje de zenuwen. Gaat dit wel lukken morgen op deze beklimmingen. Heb ik wel voldoende getraind, en gaat het niet te snel in de afdaling? Maar het ergste doem scenario is het moeten afstappen omdat de beklimmingen over de heuvels mij er onder gaan krijgen.
Zaterdag morgen om 7.15 uur. De kleding aan, de fiets controleren, bandjes op goede spanning, en ook de snelle jelle's mee........ Nee niets aan het toeval overlaten. Een uur later op het startterrein, nog nooit zoveel fietsers gezien op een vierkante kilometer. Nog een laatse materiaal check en door start/finish heen. Links af om een strip te bemachtigen die door de organisatie onderweg gebruikt wordt om te knippen, zodat ze kunnen zien dat je de tocht wel echt rijdt. Eindelijk om 9.00 uur de echte tocht. Honderd kilometers voor de boeg en het begon met een afdaling. Ik realiseerde me dat wat we daalden we ook moesten gaan klimmen omdat de finish plek ook de plek was waar ik net was gestart. Na zes kilimoter de eerste klim die er toe deed. En wat je nooit nodig hebt in ons platte groningen is een binnenblad, maar ik was blij dat ik die wel had. Belangrijkste advies die ik had meegekregen was zorg voor je eigen tempo, en schakel op tijd terug. Respect voor onze jongste telg van de WOS clan, Hilga die maar steeds moest wachten op ondergetekende na een beklimming. En wat goed georganiseerd onderweg. Overal kon je zo doorrijden door de verkeersregelaars, en bij de stops een banaantje en een snelle jelle voor de volgende etappe.. En wat ook een fantastiche omgeving. Uiteindelijk aangekomen in Heerlen en bij aankomst een Gulpener biertje als tractatie. Ik ga zeker weer. En wie niet is geweest, doe ook mee volgend jaar!!!!!
Om een inpressie te krijgen kan je op de site van Limburgs mooiste de WOS leden bewonderen. Ga naar de site en klik op video rechts boven. Toets vanaf numme 8910 in of een naam en je ziet de rijder tijdens de rit in bewegende beelden.
De laatste voorbereiding voor Limburgs mooiste 1e Pinksterdag
Samen met de laatste aanwinsten van WOS Arend en Hilga Laning hebben we een mooie tocht gereden naar Dwingeloo. Uiteindelijk stonden er 80 km op de teller. De voorbereiding zat 'm natuurlijk in de route. Via de site http://www.fietsersbond.nl/fietsrouteplanner/ hebben we dit gedaan. Om 9.45 uur richting Stad en vervolgens via Haren en Glimmen naar de provincie Drenthe. Tot aan Assen ging alles op rolletjes, en waren we alleen in Haren even de weg kwijt. Met een gemiddelde van rond de 26 km even gestopt bij de carpoolplaats in Assen Noord. En toen ging het mis met de route en moesten we regelmatig wat keren en draaien. Maar via mooie fietspaden zijn we via Hoogersmilde uiteindelijk in Dwingeloo aangekomen. Net op tijd, want Hilga kreeg de man met de hamer op bezoek, en dan wordt het toch duidelijk dat hoe warm het ook is dat je moet blijven eten en drinken. Maar al met al weer een mooie tocht en we zijn klaar voor de Limburgse heuvels!
Training op 1e Pinksterdag 2012
Met drie personen van start om half 8 in de haven en een mooi rondje Noord-Groningen gedaan. Arend en Lies hebben Peter op zijn eerste tochtje naar de koffielocatie Noordpolderzijl begeleid via Holwierde en de molen Goliath. Peter was een poosje uit de running geweest, maar dat viel niet echt op. Met de snelle oet-steem outfit zat hij weer pico bello op de fiets. Noordpolderzijl was op tijd open, de appeltaart was goed, en zo rolden we via Warffum en Baflo weer naar Stedum. Tegen 11’en terug, de koffie al achter de kiezen en 80 km gedaan, een goed begin van de dag.
Tecklenburger Rundfahrt (zie ook BT-foto.nl) op 19 mei 2012
Deze tocht kun je op vele manieren fietsen. Snel, en dan kapot na 130 of 160 km weer terugkomen, maar je kunt ook weggaan vanuit het idee dat je nog iets over moet hebben aan het eind. Daar zit de rest dan wel lang op te wachten (zeker als je 130 i.p.v. 100 km doet), maar toch wel leuk om te merken dat je in de heuvels niet verplicht bent stuk te gaan. Met een triple val je bovendien niet zo snel om. Ook was er tijd een goede bakker aan te doen, met een slagroomschuit waar zowel Fokko als Lies niet doorheen kwamen. Toch reed Fokko na deze stop aanmerkelijk beter, waarschijnlijk had hij toch alles op moeten eten om de 130 te doen. Een leer voor de volgende keer.
Wat de rest heeft gedaan (er waren er nog 11) horen we vast nog, we zijn ze af en toe bij een stop tegengekomen en natuurlijk aan het eind warm door hen begroet.
Heen- en terugreis verliepen verder prima. Half zes opstaan vertrekken wil best, maar je hoofd erbij houden na zo’n tocht en de lantaarnpaal achter de auto niet met een fietsenrek aantippen ging minder goed. Gelukkig geen schade aan de fietsen, en ook dat was een leer voor de volgende keer.
Noorderrondritten 17-5-2012
Op hemelvaartsdag de klassieker Noorderrondrit. Voor mij de eerste kennismaking met een rit waabij er bewegwijzering was uitgezet door de organisatie. Eerst even inschrijven, en de beste man was zo aardig om Hilga ook de korting te geven die je krijgt als lid van de NTFU. Vanuit het sportpark van Loppersum linksaf naar Eenum. En met de wind in de rug was het lekker peddelen en kletsen. Dit brak ons ook op want we hadden een bordje over het hoofd gezien, en daar kwamen we pas na een paar kilometers achter. Stukje terug dus, en vervolgens via Leermens en t'Zandt naar Oosternieland waar we volgens de bordjes de verkeersregels links mochten laten liggen om over de hoofdweg te gaan fietsen waar het eigenlijk niet mag. Vervolgens via Kantens en Middelstum aangekomen bij een stempelpost bij café Tuitman. Na een kopje thee weer op de fiets naar Onderdendam en Winsum, weer terug naar Onderdendam waar we via een weg die mij niet bekend was naar Bedum. Zo zie je maar weer dat er elke keer weer verrassingen zijn. In Zuidwolde een kopje soep en een broodje gegeten bij Moeke Vaatstra en via Ten Boer weer terug naar Loppersum. Een mooie rit, op een mooie dag en met een medaille op zak en 90 km in de benen weer terug naar Stedum. Nu nog een prijzenkast aanschaffen.
Noorderrondritten team B 17-05-2012
Met 5 man/vrouw stonden we om 7.45 klaar in de haven om naar Loppersum te gaan, Nico, Jur, Lies, Jan K. en onze gast Ashwin uit Mauritius, een trouwe bezoeker van de spinningles van Jur, maar nog niet aan lange ritten gewend. Dus dit was een kwestie van uitproberen. Het was erg druk in Loppersum, en we raakten al gauw een beetje uit elkaar. Bij de eerste stop in Uithuizermeeden bleek dat dat niet helemaal verantwoord was. Ashwin was gevallen, dus vervolgens toch even iets meer gastheerschap getoond. Nico en Jan in overleg laten gaan, en met zijn drieën iets afgesneden naar Theefabriek Houwerzijl, met goede koffie/thee en divers gebak. Dat hadden we moeten laten weten, want Jan en Nico zaten toen al een poosje in Zoutkamp te wachten. Om de lunch in Stedum te halen op een redelijke tijd de route ingekort tot 125 km totaal. Voor Ashwin een mijlpaal, en voor Jur en Lies goed genoeg, met Tecklenburg, maar vooral een goede lunch in het vooruitzicht. Jan en Nico hebben de 150 volgemaakt, en stonden zaterdag weer minstens zo fris aan de start in Tecklenburg. Dat verslag komt nog.
Groninger dorpentocht 17-3-2012
Zaterdag morgen 7:45 was het dan eindelijk zover, 10 WOS-ers en 1 schoonzoon hadden de zeem weer tussen de benen geknoopt om de eerste toertocht van het jaar op hun conto bij te schrijven.
Vol goede moed werd koers gezet naar Godlinze.
Daar aangekomen werd vol trots gebruik gemaakt van onze NTFU-pas, we konden ons voor het eerst inschrijven als officieel lid van Oet Steem!
Na dit emotionele moment, en een bakje leut, werd begonnen aan de eerste etappe van deze klassieker.
Met een stevig briesje tegen via Appingedam en Siddeburen kwam de eerste stempelpost in zicht: Café De Jachtweide in Slochteren.
Hier snel even een bakje leut en natuurlijk een lekker stukje appeltaart.
Langzaam brak het zonnetje door, het kon niet op, op naar de volgende stempel post.
Via Hoogezand en dan bij Meerwijck op een “pondje” het water over.
Na dit boottochtje door de polders en uiteindelijk via Midlaren de weg kwijt geraakt…
Ondanks alle ervaring in de groep ging het pijltjes lezen niet helemaal goed, zo reden we nog op een redelijk verharde weg, en zo waren we in gevecht met een jockey en z’n paard op een ruiterpad in the middle of weet ik veel waar.
Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en hebben we een heerlijk bakje koffie genuttigd in de kantine van De Dobberieders.
Na wat sterke verhalen uitgewisseld te hebben met onze collega fietsers uit Ten Boer, toch maar weer op het zadel gekropen voor de terugreis.
Nu heerlijk voor de wind aan, een goede temperatuur en de zon om het plaatje compleet te maken, ging het tempo wat omhoog.
Via de Kielsterachterweg naar Hoogezand en weer naar Café De Jachtweide om de laatste stempelkaart in ons bezit (de rest had de overtocht met het “pondje”betaald met de stempelkaart) af te stempelen.
Deze keer geen koffie maar doorzetten.
Bij Ten Post hield het gros het voorgezien, de extra kilometers die na ons navigatie foutje gemaakt werden en het hoge tempo hadden hun tol geëist.
Toch moest die ene stempelkaart nog naar Godlinze………. “Melk de witte motor” Nico, “Stalen ros” Jan K, “Buurman en Buurman” Erik en Johnny, Nr.10! en “nog geen lid” Fokko
hebben dit uiteindelijk volbracht.
In Godlinze het wel verdiende laatste bakje leut en, ja daar is tie weer, het appelgebakje.
Hierna nog even vol tegen de wind in naar huis om moe maar voldaan in een heerlijk warm bad te zakken.
150 kilometer en een super ervaring rijker, WOS-ers bedankt!
